20070217

δε ζούμε μαζί..


-Εγώ και ο αδερφός μου ζούμε με την μαμά μας… οι τρεις μας…
-Κι εγώ? Δεν είμαι κοντά σας εγώ? Δεν είμαι εδώ όποτε με χρειάζεστε? Δεν μιλάμε κάθε μέρα? Τι σημαίνει ζείτε με την μαμά σας? Κι εγώ πού ζω?
-….. Ζεις στο σπίτι σου, μπαμπά… δε τρώμε μαζί.. ούτε κοιμόμαστε μαζί
-Ναι, αλλά είμαι κοντά σας
-Ναι, ναι είσαι….δε ζούμε μαζί όμως… γιατί εμένα μου έφυγε κι άλλο δόντι χτες… και πονούσε η κοιλιά μου το βράδυ.. και ο φίλος μου ο Μιχάλης ήρθε σπίτι το πρωί….

12 σχόλια:

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Έπαιξα, έπαιξα...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Συμβαίνει. Παιδική αφέλεια, αλλά και παιδική ανάγκη για αγκαλιά και φιλί. Παιδική αφοπλιστική ειλικρίνεια και ένα μαχαίρι.

αερικο είπε...

Αναγκη της πατρικης παρουσιας και προφανης προκληση-προσκληση.
Μαριω μου μην αγχωνεσαι, ολα θα βρουν το δρομο τους που θα 'ναι ο καλυτερος δυνατος.

mario είπε...

vita mi, σε είδα:)

Δήμο, η αφοπλιστκή ειλικρίνεια ενός παιδιού πάει παρέα με το μαχαίρι..

αερικό, δεν αγχώνομαι.. νοιάζομαι μόνο:)

Καλησπέρα :)

Serenity είπε...

Την καλησπέρα μου, mario...

ellinida είπε...

Ξέρω πόσο σκληρό θα ακουστεί αλλά θα συνηθίσει. Μην στεναχωριέσαι.

Person I. είπε...

Τουλάχιστον το αποδέκτηκε. Θετικό, νομίζω. Βήμα μπρος, εκτιμώ.

demonia είπε...

Είναι όντως μεγάλη η διαφορά...

Agobooks είπε...

Κάποιες φορές, δεν βρίσκεις λόγια αλλά, το… «Πως να κρυφτείς από τα παιδιά», εδώ χωρά!

Καπετάνισσα είπε...

Αγκαλιά ανοιχτή.

Πέσε μέσα.

(Αν και η δική σου, ξέρω, είναι μεγαλύτερη...)

triantara είπε...

τα παιδιά λένε πάντα την αλήθεια. το καλό είναι ότι την καταλαβαίνουν κιόλας, χωρίς να έχουν ενοχές όπως εμείς οι "μεγάλοι"...

mario είπε...

Serenity, μέρα καλή να έχεις:)

ellhnida, όλα συνηθίζονται και όλα κάτι αφήνουν:)

φτερό, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς..

demonia, είναι ναι:)

n.ago, μα κρύβεται κανείς από τα παιδιά?

Να σαι καλά καπετάνισσα:)

triantara, τα παιδιά αντιλαμβάνονται την αλήθεια με πράξεις, με έργα:)

Καλή μέρα σε όλους:)