20101015

τοίχος


δυστυχώς
δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό...

20100921

μόνοι μας



πάντα, παντού και συνέχεια

20100917

αλλού


Σου πήραν μερικές αράδες λόγια, είπε..
Τις έβαλαν κάπου αλλού και τις έκαναν δικές τους, συνέχισε..
Άλλαξαν σπιτάκι οι σκέψεις μου και πήγα να δω ποιες ήταν και πού μένουν τώρα.
Τις διάβασα πάλι μετά από πολύ καιρό και σκέφτηκα.. τέτοιες που είναι καλά να πάθουν

20100905

ταξίδι στο νότο




Κι έτσι όπως χάζευα το απέραντο, μου έκανε εντύπωση πόσα πολλά πουλιά πετούσαν παντού γύρω σαν τρελά.
Βουτούσαν από ψηλά, χόρευαν χαρούμενα, τιτίβιζαν ανυπόμονα, κρύβονταν στα απότομα βράχια.





-Τι πουλιά είναι τούτα άραγε? Σαν χελιδόνια μοιάζουν? Τέλος καλοκαιριού... χελιδόνια? Εδώ?
-Χελιδόνια είναι, είπες
Ετοιμάζονται για το μεγάλο ταξίδι στο νότο, φαίνεται..





Πιο κάτω δεν έχει, είπες
Ούτε πιο πάνω, σκέφτηκα, εδώ είναι όλα

20100527

λίγο παραπάνω



"θα μου ζητάς κι εγώ θα σου δίνω πάντα λίγο παραπάνω..
γι αυτό πρόσεχε τι ζητάς"

20100305

σπάνιο και μοναδικό


Κάτι συνηθισμένο, απλό γίνεται σπάνιο, μοναδικό
Είναι πως το βλέπεις, πού, πότε

20100109

το δέκα το καλό



Βροχή λεπτή, ευέλικτη, νευρική
Σταγόνες νερού που δεν έχουν αποφασίσει αν θέλουν να μείνουν υγρές
Κρύο τσουχτερό, απ αυτό που κοκκινίζει τα μάγουλα και ξυπνάει τη ψυχή
Πίσω φωτεινό ουράνιο τόξο, δεξιά χιονισμένα βουνά, αριστερά ηλιόλουστα λιβάδια, μπροστά η τρελή, αναποφάσιστη χιονοβροχή
Παιχνίδια ήλιου, σύννεφου, αέρα, νερού, εμένα, εσένα, του δέκα που μπήκε εντυπωσιακά