Η δασκάλα της γυμναστικής στο δημοτικό σχολείο του μικρού μου γιου, είναι μια δραστήρια, μικρή κοπέλα με όρεξη και κέφι.
Τα παιδάκια την λατρεύουν, σε κάθε διάλειμμα καμιά δεκαριά τριγυρνούν γύρω της μιλώντας της ασταμάτητα, τραβώντας την εδώ κι εκεί κι εκείνη απαντά χαμογελαστή… τους δίνει σημασία, τους ακούει…
-«Σήμερα θα παίξουμε ένα παιχνίδι που πιστεύω πως θα σας αρέσει πολύ!» είπε μια μέρα που έβρεχε και δεν μπορούσαν να βγουν έξω
Τα έβαλε να καθίσουν σε ένα κύκλο και το παιχνίδι ξεκίνησε
«Θα σας λέω μια λέξη την οποία θα προσπαθήσετε να αναπαραστήσετε με κινήσεις του κορμιού σας…»
Φωνές, γέλια, φασαρία… ενθουσιασμένα 9χρονα χοροπηδούν φωνάζοντας και το παιχνίδι άρχισε.
Είπε πολλές λέξεις ..«χαρά, θυμός, αγάπη…».
Κάθε φορά τα παιδιά της έδειχναν με κινήσεις πως αντιλαμβάνονται την έννοια της λέξης και η δασκάλα ήταν τόσο περήφανη που οι μαθητές της ήταν τόσο έξυπνα παιδιά με φαντασία..
«Μοναξιά» ήταν η επόμενη λέξη
… κανείς
Τα παιδιά έμειναν καθισμένα κοιτάζοντάς την… κανένα δεν ήξερε πώς να αναπαραστήσει την μοναξιά…
«Α, μοναξιά! Εγώ κυρία ξέρω καλά πως είναι» είπε ο μικρός και σηκώθηκε όρθιος να δείξει στη δασκάλα του και στους συμμαθητές του πως είναι η μοναξιά..
Στάθηκε όρθιος, κατέβασε το κεφάλι, έγινε σκυθρωπός και άρχισε να βαδίζει αργά αργά με σκυφτούς ώμους…
Το βράδυ η δασκάλα της γυμναστικής με πήρε τηλέφωνο σπίτι μου και μιλήσαμε για μοναξιά και παιχνίδια….
Τα παιδάκια την λατρεύουν, σε κάθε διάλειμμα καμιά δεκαριά τριγυρνούν γύρω της μιλώντας της ασταμάτητα, τραβώντας την εδώ κι εκεί κι εκείνη απαντά χαμογελαστή… τους δίνει σημασία, τους ακούει…
-«Σήμερα θα παίξουμε ένα παιχνίδι που πιστεύω πως θα σας αρέσει πολύ!» είπε μια μέρα που έβρεχε και δεν μπορούσαν να βγουν έξω
Τα έβαλε να καθίσουν σε ένα κύκλο και το παιχνίδι ξεκίνησε
«Θα σας λέω μια λέξη την οποία θα προσπαθήσετε να αναπαραστήσετε με κινήσεις του κορμιού σας…»
Φωνές, γέλια, φασαρία… ενθουσιασμένα 9χρονα χοροπηδούν φωνάζοντας και το παιχνίδι άρχισε.
Είπε πολλές λέξεις ..«χαρά, θυμός, αγάπη…».
Κάθε φορά τα παιδιά της έδειχναν με κινήσεις πως αντιλαμβάνονται την έννοια της λέξης και η δασκάλα ήταν τόσο περήφανη που οι μαθητές της ήταν τόσο έξυπνα παιδιά με φαντασία..
«Μοναξιά» ήταν η επόμενη λέξη
… κανείς
Τα παιδιά έμειναν καθισμένα κοιτάζοντάς την… κανένα δεν ήξερε πώς να αναπαραστήσει την μοναξιά…
«Α, μοναξιά! Εγώ κυρία ξέρω καλά πως είναι» είπε ο μικρός και σηκώθηκε όρθιος να δείξει στη δασκάλα του και στους συμμαθητές του πως είναι η μοναξιά..
Στάθηκε όρθιος, κατέβασε το κεφάλι, έγινε σκυθρωπός και άρχισε να βαδίζει αργά αργά με σκυφτούς ώμους…
Το βράδυ η δασκάλα της γυμναστικής με πήρε τηλέφωνο σπίτι μου και μιλήσαμε για μοναξιά και παιχνίδια….
15 σχόλια:
Είναι ευχάριστο να βλέπουμε εκπαιδευτικούς να χαίρονται τη δουλειά τους μια και αυτό αντικατοπτρίζεται στην επιθυμία των παιδιών να μάθουν.
Από την άλλη η μοναξιά είναι κάτι που ούτε διδάσκεται ούτε εύκολα αναπαριστάται -πόσο μάλλον από παιδάκια. Μαθαίνεται όμως βιωματικά...
Το καλύτερο είναι οτι σε πήρε τηλέφωνο...
Είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις ανθρώπους που ν ο ι ά ζ ο ν τ α ι και το δείχνουν. Πόσο μάλλον όταν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που εκπαιδεύουν τα παιδιά μας... Μακάρι να υπάρχουν περισσότεροι εκεί έξω... Το εύχομαι...
Καλή σου μέρα, mario :)
Κι εγώ από τη μια χάρηκα που τα παιδιά δεν γνώριζαν τη μοναξιά...
Λυπήθηκα που ένα την ήξερε......
Πάρα πολύ καλό ποστ. Και για τη δασκάλα που νοιάζεται για τους μαθητές της και τη δουλειά της και είναι δημοφιλής και για την μοναξιά μέσα από τα μάτια ενός 9χρονου...
Τελικά,τίποτα δεν κρύβεται...
Φωτισμένη αυτή η δασκάλα. Μακάρι να μείνει στο σχολείο.
Εϊδες όμως το παιδί, πόσο εύκολα μπόρεσε να παραστήσει αυτό που βλέπει γύρω του και ίσως μέσα του.
Πρόσεχε τον εαυτό σου Μαριώ
Σα να μου φαίνεται ότι τα περισσότερα παιδιά κόμπλαραν με το θέμα (όπως οι περισσότεροι από μας). Που πα να πει κάτι ήξεραν και κάτι φοβήθηκαν συνειδητά ή ασυνείδητα. Ενώ μικρός σου πολύ έξυπνα την εξέφρασε, σχηματικά και -νομίζω- καθόλου κομπλεξικά απέναντι στο θέμα.
Κι ελπίζω να κρατάς πότε πότε κανένα backup του ιστολογίου σου. Θα ήταν κρίμα να χαθεί αυτό το υλικό σε μια οποιαδήποτε τεχνική αναποδιά!
ωραια δασκαλα,ωραιοι μαθητες!
Κάνω για δεύτερη φορά το δημοτικό και έχω φτάσει ως τώρα στη β λυκείου.
Έχω γνωρίσει πολλούς εκπαιδευτικούς και πολλοί από αυτούς ήταν στ αλήθεια άνθρωποι.
Έχει να κάνει και με τον γονιό, πολλοί αντιμετωπίζουν τους δασκάλους αλλιώς, με μια καχυποψία ίσως.
Καλημέρα εύχομαι
Ευχαριστώ πολύ όλους:))
Πονάω κάθε φορά που τα άσχημα της ζωής φτάνουν στα αθώα παιδιά μας ..Πως να γίνεις ασπίδα όμως ;
Να ' σαι καλά ...
ειχα καιρο να μπω.
και μουλειψες.
αυτα τα συναισθηματα σου να μπορουσα να σου βγαλω.
οταν θα εισαι ετοιμη, θα το κανεις μονη σου, φανταζομαι...:)
την αγαπη μου, παντα
Ενα φιλι στον πιτσιρικα που ειχε τα κοτσια να δειξει πως ειναι η μοναξια, κοτσια που πολλοι απο μας τους μεγαλους δεν εχουμε.
φιλια και σε σενα Μαριω
Να είστε καλά όλοι:))
Ευχαριστώ πολύ πολύ.
katse den to epiasa...giati nomizw oti to didagma einai pws...makari na exeis paidi pou exei daskala sti gumnastiki...kai makari na kserei to tilefwno sou...
Δημοσίευση σχολίου