Μερικές φορές νοιώθω αόρατη, σαν να περνάω ανάμεσα στους ανθρώπους και να μην με βλέπει κανείς.
Σαν να μιλάω και να μην ακούγομαι.
Σαν να υπάρχω, αλλά σε λάθος τόπο… μπορεί και σε λάθος χρόνο.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που πρέπει να κοιτάξεις δυο φορές για να τους δεις και κάποιοι άλλοι που λείπουν αλλά είναι ακόμα εδώ.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που είναι τόσο έξυπνοι, όμορφοι, ευχάριστοι, που μοιάζουν ψεύτικοι… αλλά δεν είναι...
«Σήκω πάνω, ίσιωσε το κορμί σου και προχώρα» μου έλεγε η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρή.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που δεν περιμένουν τίποτα και όποιος δεν περιμένει τίποτα, έχει τα πάντα.
Ο Αλέξης θα πρέπει να κοίταξε δυο φορές για να βρει και να φωτογραφίσει το μικρό λουλουδάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου