-«Μαμά, χτυπάει το κινητό σου»
-«Άστο να χτυπάει, δεν μπορώ τώρα»
-«Κι αν είναι ο μπαμπάς?»
-«θα δω ποιος με καλεί και θα πάρω εγώ, μικρέ. Μην στεναχωριέσαι τόσο.. δεν με ψάχνει κανείς»
-«Αν είναι ο μπαμπάς? Και αν τον πάρεις μετά και δεν τον βρεις? Και αν είναι κάτι σημαντικό? Και αν θέλει εμένα?»
-«θα τον βρω, πάντα τον βρίσκω, μην ανησυχείς»
-«Ναι, σιγά μην τον βρίσκεις πάντα… θα τον είχες αν ήταν έτσι.»
Παναγιώτης 8
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Αυτό αγαπητή μου λέγεται "πάρε νάχεις". Τα σκατόπαιδα! Να δεις που φταίει το γάλα με την ταυρίνη που τα ποτίζαμε μικρά.
Ωχ...Στην ειπε αγρια ο μικρος...
Καποιες φορες τα λογια των παιδιων γινονται ακομη πιο σκληρα και απο των μεγαλων...
Άουτς!
Mboy, άστα να πάνε.. ασκήσεις θάρρους και υπομονής κάνω καθημερινά πια.
πρεζα, ο αυστηρότερος κριτής, ο πιο δύσκολος συνομιλητής είναι τα παιδιά μας.
ναταλία, έτσι ακριβώς όπως το είπες και πονάει το άτιμο.
καλημέρες πολλές :))
αχ,τα παιδια.
Δεν εχουν μαθει το παιχνιδι του χωρισμου.
Ή που το ξέρουν καλύτερα από εμάς.. μπορεί να είναι κι έτσι ζουρι.
καλημέρα.
Ναι, τώρα τι να του πεις του πιτσιρίκου...
Την καλησπέρα μου...
Βολκώφ
Πώς το έλεγε ο Νιόνιος:
"πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά
έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα"
Την καλημέρα μου.
Άουτς!
Δεν λες τίποτα θεοδόση, όποιος βρίσκει, έχει.. είναι απλά για τα παιδιά.
mpampakis, και όσο μεγαλώνουν γίνεται όλο και πιο δύσκολο.
σεξ και πυρ, τελικά αυτό το ποστ όλους μας πόνεσε:))
καλησπέρα σε όλους.
και κανείς κανενός
Δημοσίευση σχολίου