«Δεν θέλω να ζήσω άλλο μαζί σου, θα πάω να μείνω με τον πατέρα μου».
Την πρώτη φορά που άκουσα τον μικρό μου γιο να μου το λέει αυτό, ήθελα να πεθάνω.
Την δεύτερη φορά που μετά από καυγά μου το ξαναείπε, ήμουν πιο ψύχραιμη.
Την τρίτη φορά που το άκουσα ήταν στο τηλέφωνο μετά από πίεση για να γράψει πριν πάω στο σπίτι από την δουλειά, μέτρησα ως το δέκα και του λέω με ύφος :
«Βγάλε από την ντουλάπα την κόκκινη βαλίτσα που είναι η πιο μεγάλη και έρχομαι, πιστεύω να χωρέσουν όλα τα πράγματά σου εκεί, τον μπαμπά τον πήρες τηλέφωνο να σε περιμένει?»
Πήγα σπίτι μετά από λίγο και τον βλέπω ξαπλωμένο στο κρεβάτι μου να βλέπει τηλεόραση και να τρώει παγωτό
«Τα τελείωσα όλα» φωνάζει από μέσα μπουκωμένος.
«Με τον μπαμπά μίλησες?» ρωτάω για να δω αν το θυμάται και τι διάθεση έχει.
«Ναι, είπε ότι δεν μπορώ να μείνω μαζί του τώρα επειδή έχω σχολείο, αλλά θα με πάρει το καλοκαίρι και θα πάμε διακοπές»
«Ωραία, άρα μένεις εδώ ακόμα έτσι δεν είναι?»
«Δυστυχώς ναι, αλλά πού θα πάει? Θα μεγαλώσω και τότε θα μένω εκεί που έχω ονειρευτεί...»
«Πού δηλαδή?»
«Εκεί που είναι πάντα διακοπές, τρώνε μόνο παγωτό φράουλα και έχω ότι ζητήσω».
Στου μπαμπά δηλαδή, σκέφτομαι, αλλά δεν είπα λέξη
15 σχόλια:
...στρίμωξέ τον κι άλλο. Κι άλλο!:)
Σήμερα σε "ξαναβρήκα" μια το blog.gr δεν δουλεύει.
Και είπα να πω Χρόνια Πολλά στη Μάνα.
Και να παρατηρήσω, πως όσο και να σε τσιγκλάει, τούτος ο μικρός τρελαίνεται για σένα..
Χρόνια σου Πολλά Μαριώ μου.
Να τους αγαπάς και να σε αγαπάνε..
(Και τα δυο είναι σίγουρα..)
Καλημέρα
Swstos o Markos!Xronia polla loipon ki apo mena kai polles kalhmeres
dianathenes με το μαλακό όμως. ;)
Ευχαριστώ πολύ πολύ και τους δυο Μάρκο και Ευάγγελε
μπα,με σενα θελει να κατσει.σε τσεκαρει.
δεν θέλω ούτε καν να σκεφτώ ότι θα έρθει η ώρα που θα θέλει το αντίθετο ζουρι.
Χρόνια πολλά κι από μένα..Ξέρεις μωρέ τα πείσματα των μικρών πως είναι πάντως μια χαρά το χειρίστηκες πάντως μπράβο..
Τα παιδιά μπορεί να είναι πολύ σκληρά μερικές φορές. Αυτό όμως είναι ακριβώς επειδή δεν ξέρουν ακόμα τί θα πει σκληρότητα.
Σ' αγαπάν' και σε λατρεύουν και το ξέρεις και το ξέρουν (έκανα και ρίμα).
Eίχα τρομάξει κι εγώ που δεν σε έβρισκα στο blogs.gr. Άντε, καλορίζικο το σπίτι σου εδώ, καλώς ήρθες. :-)
Φεύγουν αλλά, ενίοτε ξαναγυρίζουν. Mario να είσαι καλά
υπομονή μαριώ μου...
σιγά μην φύγει...
καλημέρες σε όλους.
ευχαριστώ παιδιά.
ωωωω! να υποπτευθώ πως είσουν στο blog.gr και μετά "χάθηκαν" τα ίχνη σου;;;
καλώς σε βρήκα πάλι!
να πω απλά πως μεγαλώνει και δοκιμάζει μέχρι που φτάνει το σκοινί;; το ξέρεις αυτό νομίζω ;)
ε ρε τι εχω να τραβηξω....:p
Enjoyed a lot! » » »
Δημοσίευση σχολίου