20060506

θρησκευτικά


Ο μεγάλος γιος δεν πιστεύει στον θεό.
Δεν θυμάμαι πως ξεκίνησε αυτό αλλά είναι ένας χρόνος τώρα που έχει ανησυχίες και προβληματισμούς για πολλά θέματα.
Ένα από αυτά είναι ο θεός.
Βασικά, από συζητήσεις που κάνουμε έχω καταλάβει ότι δεν ξέρει τι ακριβώς πιστεύει αλλά οι προβληματισμοί κάνουν καλό, ξυπνούν το πνεύμα, ανοίγουν συζητήσεις, μεγαλώνει το μυαλό και η ψυχή επίσης.
Το αγαπημένο του θέμα για κάμποσο ήταν αν θα πρέπει να βαφτιζόμαστε σε τόσο μικρή ηλικία και η αγαπημένη του ώρα για να το αναλύσει το συγκεκριμένο ήταν η ώρα των θρησκευτικών στο σχολείο.
Η καθηγήτρια είναι μια ευχάριστη γυναίκα, έμπειρη και ανοικτή σε προκλήσεις, ότι πρέπει δηλαδή για τον γιο μου.
Την πρώτη φορά που έφερε το θέμα στην τάξη έγινε ένα πολύ ενδιαφέρον μάθημα-συζήτηση που συμμετείχαν τα περισσότερα παιδιά με την καθηγήτρια να δείχνει μεγάλο ενθουσιασμό που τα παιδιά της προβληματίστηκαν και δεν έπαιζαν όνομα-ζώο-πράγμα όσο εκείνη παρέδιδε.
Την δεύτερη φορά που έφερε το θέμα η καθηγήτρια με υπομονή απάντησε σε κάποιες ερωτήσεις αλλά κράτησε λίγο χρόνο για να παραδώσει μάθημα.
Την τρίτη φορά που το ίδιο πιασάρικο θέμα έπεσε στην τάξη η γυναίκα άρχισε να πονηρεύεται.
Ρε μπας και με δουλεύουν όλοι μαζί? σκέφτηκε και απόφυγε να ανοίξει κουβέντα σηκώνοντας τον γιο μου να πει μάθημα.
«Τι μάθημα να πω κυρία? λέει με ύφος πονεμένο, εδώ ο κόσμος χάνεται κι εσείς θέλετε να σας πω μάθημα?
Να πούμε καλύτερα γιατί το Πάσχα είναι κινητή γιορτή ενώ τα Χριστούγεννα όχι? Ξέρουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Χριστός αλλά δυστυχώς δεν ξέρουμε πότε πέθανε ε?»
«Όχι να μην πούμε» λέει εκείνη αγριεμένη «επειδή εσένα η μαμά και ο μπαμπάς σου δεν σε ρώτησαν αν θες ή όχι να βαφτιστείς δεν θα την πληρώσω εγώ την νύφη, άλλαξε όνομα, άλλαξε θρησκεία, άλλαξε και φύλο, μόνο πες μάθημα γιατί δεν θα δεις βαθμό στον τετράμηνο»
Μετά από λίγες μέρες βρέθηκα με την συγκεκριμένη καθηγήτρια και μου έλεγε πόσο πιο πολύ ενδιαφέρον έχει το μάθημα όταν προσπαθούν να προσεγγίσουν τόσο δύσκολα και ευαίσθητα θέματα και πόσο την λυπεί το αυστηρό πρόγραμμα της ύλης που είναι υποχρεωμένοι να καλύψουν και δεν τους επιτρέπει να το κάνουν.
Οι απορίες του έμειναν του γιου αλλά έκανε μια φίλη.
Κάτι είναι κι αυτό.

5 σχόλια:

nimbus είπε...

καλημέρα μαριώ μου...
σε εντόπισα κι εσένα...
οσο για τον γιό σου, ναι οι προβληματισμοί της περίφημης εφηβείας είναι έντονοι και ανοίγουν παρακλάδια προκειμένου να κατασταλάξουν...Ο ορίζοντας της σκέψης και του πνεύματος, ριζώνει σε γερά θεμέλια...κι όλα ξεκινούν από τους γονείς...μαμά-μαριώ, στο είπα? Δεν σε φοβάμαι...είμαι σίγουρη, οτι είσαι σπουδαία μαμά και σπουδαία φίλη συνάμα...
πολλά φιλιά...

mario είπε...

nimbus μοιάζει σαν να ανταμώνουμε πάλι μετά πό χωρισμό:))
τι μας έκανε ο γέρος βρε? αποσυντονιστήκαμε...
ευχαριστώ πολύ
πολλά φιλιά και από εμένα.

αν ήξερα πως διάολο μπαίνουν τα λινκς θα σας είχα κι εγώ

Charlie Alexandra είπε...

Τεχνική Βοήθεια Αμέσου Δράσεως
Τα links μπαίνουν ως εξής:
1. Πας στο blogger.com και επιλέγεις change settings
2. Επιλέγεις Template
3. Κάνε scroll μέχρι εκεί που λέει end of profile
Ακριβώς από κάτω εισάγεις τα ονόματα που θέλεις

Lili είπε...

και γω ημουν αθεη στα 15...φαση που περνα ειναι.
που περνανε ολα τα παιδια νομιζω

Ανώνυμος είπε...

Very nice site! Gay anal 69 Rubins furniture transvestite escorts northampton Just hardcore zyrtec and pregnancy Pantsquestion pants