20080330
θυμός
είναι θυμός αυτό το κατακόκκινο θηρίο που τρυπάει το μυαλό μου
ξέρω πως είναι εκεί τον νιώθω να φουντώνει, να καίει τα μέσα μου
οδηγεί τις σκέψεις μου σε μαύρα σκοτάδια και ουρλιάζει σαν σε κλουβί
ενώνεται με το άδικο και θεριεύει
καλειδοσκοπικά αλλάζουν οι εικόνες σαν τη διάθεσή μου
πέθανε ή φύγε
πες μου πού κρύβεσαι όταν χαμογελάω να ρθω να σε σκοτώσω όταν κοιμάσαι
το φωτάκι που αναβοσβήνει κίνδυνος έγινε πρόκληση με σένα μέσα μου
μισώ τη λέξη που σχηματίζουν οι σκιές σου, μισώ το φως που ρίχνεις στη δειλία μου
με πνίγεις
φύγε ή πέθανε
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Υπαρχει κατι χειροτερο
και πιο δυσκολο:αδιαφορια!
ολα στο μυαλο μας ειναι, καβειρε!
καλως ηρθες:)
Δημοσίευση σχολίου