-Δε νομίζεις ότι ήρθε ώρα να πεις στον μπαμπά να γυρίσει? Τόσος καιρός έχει περάσει και τον βλέπω μόνο Κυριακές… Δε θέλω να ζείτε άλλο χωριστά… θα του πεις?... ε?..
Αυτό είναι το δυσκολότερο ερώτημα που γίνεται σε μία διάσταση, σε ένα διαζύγιο. Θυμάσαι που το λέγαμε παλαιότερα; Τα παιδιά την πληρώνουν συχνά περισσότερο, αλλά δε γίνεται και αλλιώς πολλές φορές.
(ποσο ειναι το μικρο??τοσο μικρο που να μην καταλαβαινει μια συζητηση σωστη επανω στο θεμα??) δυσκολο πολυ παντως σε καταλαβαινω.. και τι μιλαω για μικρο ή μεγαλο..εδω και ο δικος μου γυιος που παει στα 17..θα ρωτουσε και θα αντιδρουσε πιστευω..
Για τα παιδιά είναι το ίδιο,όποια ηλικία κι αν έχουν ,ακόμα κι αν είναι ενήλικα,αν ζουν ακόμα μέσα στην οικογένεια. Δύσκολες οι αποφάσεις σε ακόμα πιό δύσκολες καταστάσεις . Εύχομαι να καταφέρεις να βρεις την καλύτερη λύση για όλου σας.
Δεν μπορω να πω κατι... Ελπιζω να εχετε παρει τις σωστες αποφασεις. Πραγματικα αυτα τα λογια σε συγκλονιζουν,οταν τα ακους απο ενα παιδι 9 χρονων. Καλη δυναμη ευχομαι!
Το σίγουρο είναι, όπως λέγανε και οι πιο παλιοί και δίκιο να 'χουν μοιάζει, ότι από τρελό και από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια! Βάλτε κάτω και μετρήστε τα...γιατί μερικές φορές 1+1 δεν κάνουν 2...
δύσκολη θέση των παιδιών όταν χωρίζουν οι γονείς σε κάθε ηλικία... το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το ΠΩΣ χωρίζουν...πολιτισμένα ή σπάζοντας τα κεφάλια τους και κάνοντας τα παιδιά τους μπαλάκι για τον δικό τους τον εγωισμό και τα δικά τους τα θέλω.
Είναι δύσκολα γενικά, νυχτολούλουδο,έχεις δίκιο Είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τα θέλω από τα πρέπει μας Ένας συνεχής αγώνας είναι με κέντρο τα παιδιά και με μόνο στόχο η όσο το δυνατό λιγότερη αίσθηση της απώλειας:)
Έχουν, όμως, έναν τρόπο τα παιδιά, όλα τα παιδιά, να τα παρακάμπτουν μονομιάς και με πηγαία φυσικότητα όλα τα επεξεργασμένα και συγκροτημένα επιχειρήματά μας για όλα τα πράγματα και να χτυπάνε καρδιά, με τον λόγο τους... Και τότε τι να απαντήσεις επί της τόσο ουσίας κι εσύ; Και πώς; Είσαι κιόλας πλήρως αφοπλισμένος!
20 σχόλια:
Αυτό είναι το δυσκολότερο ερώτημα που γίνεται σε μία διάσταση, σε ένα διαζύγιο. Θυμάσαι που το λέγαμε παλαιότερα; Τα παιδιά την πληρώνουν συχνά περισσότερο, αλλά δε γίνεται και αλλιώς πολλές φορές.
Γίνεται πιο εύκολο αν ξέρεις πως δε γίνεται αλλιώς?
Καλησπέρα, Δήμο.
..........
(ποσο ειναι το μικρο??τοσο μικρο που να μην καταλαβαινει μια συζητηση σωστη επανω στο θεμα??)
δυσκολο πολυ παντως σε καταλαβαινω.. και τι μιλαω για μικρο ή μεγαλο..εδω και ο δικος μου γυιος που παει στα 17..θα ρωτουσε και θα αντιδρουσε πιστευω..
Για τα παιδιά είναι το ίδιο,όποια ηλικία κι αν έχουν ,ακόμα κι αν είναι ενήλικα,αν ζουν ακόμα μέσα στην οικογένεια.
Δύσκολες οι αποφάσεις σε ακόμα πιό δύσκολες καταστάσεις .
Εύχομαι να καταφέρεις να βρεις την καλύτερη λύση για όλου σας.
Ο μικρός είναι 9,αγκαλιά..
και ο μεγάλος 17:)
aqua, η λύση δόθηκε πριν μερικά χρόνια.. ο μικρός γιος σκεφτόταν φωναχτά και με πόνεσε λιγάκι:)
καλησπέρα:)
Πιστεύω ότι γίνεται ευκολότερο όταν το παιδί καταλάβει το λόγο χωρισμού και δεν υπάρχουν εντάσεις μετά τη διάσταση.
Ωχ...Δύσκολο αυτό.Μεγαλώνοντας κι άλλο όμως σίγουρα θα καταλάβει :-)
Καλές αντοχές!
Μάναααα κουράγιο.
Δεν μπορω να πω κατι...
Ελπιζω να εχετε παρει τις σωστες αποφασεις.
Πραγματικα αυτα τα λογια σε συγκλονιζουν,οταν τα ακους απο ενα παιδι 9 χρονων.
Καλη δυναμη ευχομαι!
Το σίγουρο είναι, όπως λέγανε και οι πιο παλιοί και δίκιο να 'χουν μοιάζει, ότι από τρελό και από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια!
Βάλτε κάτω και μετρήστε τα...γιατί μερικές φορές 1+1 δεν κάνουν 2...
Τώρα αρχίζω να σε καταλαβαίνω!
Φιλιά mario :-)
Δήμο, συμφωνώ απόλυτα
demonia, και τώρα καταλαβαίνει.. αυτό δεν τον εμποδίζει όμως να .. θέλει:)
Δέσποινα,εμένα γιατί μου έρχεται να φωνάξω.. μάνα, βοήθεια??
Να σαι καλά, πρεζα:)
όνομα, τα βάλαμε και τα μετρήσαμε... 1+1 κάνουν μόνο 1 στη δική μας περίπτωση:)
sigmund, καλό είναι τώρα αυτό?:)
Ευχαριστώ όλους
αυτά ειναι τα δύσκολα..
θέλει λεπτούς χειρισμούς και υπομονή και που να τα βρίσκεις ολα κάθε φορα. καλώς σε βρηκα. εύχομαι να πανε όλα καλά.
Κι φαντάζομαι, για να το λες κι εσύ φωναχτά, φαντάζομαι, κάποια φορά μπορεί και να το είπες σε σένα…
Να τα χαίρεσαι τα αγγελούδια σου!
Ευχαριστώ elen:)να σαι καλά
n ago:)
να χαίρεσαι κι εσύ τα δικά σου
Αχ βρε Μαριώ...
Μπήκα, βγήκα....ξαναμπήκα...Τι να γράψεις σε κάτι τέτοιες ομολογίες...;
Ναταλία, όλοι μένουμε σιωπηλοί μπροστά στα μεγάλα "θέλω" όταν βγαίνουν τόσο αυθόρμητα από το στόμα ενός παιδιού:)
Και η candy το ίδιο έπαθε:)
Καλημέρες πολλές
Καλό Μάιο να έχουμε:)
δύσκολη θέση των παιδιών όταν χωρίζουν οι γονείς σε κάθε ηλικία...
το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το ΠΩΣ χωρίζουν...πολιτισμένα ή σπάζοντας τα κεφάλια τους και κάνοντας τα παιδιά τους μπαλάκι για τον δικό τους τον εγωισμό και τα δικά τους τα θέλω.
Είναι δύσκολα γενικά, νυχτολούλουδο,έχεις δίκιο
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε τα θέλω από τα πρέπει μας
Ένας συνεχής αγώνας είναι με κέντρο τα παιδιά και με μόνο στόχο η όσο το δυνατό λιγότερη αίσθηση της απώλειας:)
Έχουν, όμως, έναν τρόπο τα παιδιά, όλα τα παιδιά, να τα παρακάμπτουν μονομιάς και με πηγαία φυσικότητα όλα τα επεξεργασμένα και συγκροτημένα επιχειρήματά μας για όλα τα πράγματα και να χτυπάνε καρδιά, με τον λόγο τους...
Και τότε τι να απαντήσεις επί της τόσο ουσίας κι εσύ; Και πώς; Είσαι κιόλας πλήρως αφοπλισμένος!
Δημοσίευση σχολίου