20070504
Ιφιγένεια
Χάρηκα όταν μπήκα στην τράπεζα και είδα ότι είμαι μόνο 30 νούμερα μπροστά
Σε μισή ωρίτσα θα έχω τελειώσει.. σκέφτηκα και κάθησα σε μια θέση
Πρέπει να ήταν καμιά εικοσαριά άνθρωποι που περίμεναν μαζί μου κι έτσι όπως καθόμαστε όλοι δίπλα δίπλα απέναντι από τα ταμεία, είμαστε σαν να βλέπαμε θέατρο..
Επικρατούσε ένας μικρός εκνευρισμός γιατί δύο από τα πέντε ταμεία ήταν ακινητοποιημένα και καθυστερούσε η ροή των πελατών
Κάποιοι άρχισαν ήδη να γκρινιάζουν, κάποιοι άλλοι σηκώνονταν και κάθονταν πάλι ανυπόμονα κι οι περισσότεροι απλά περίμεναν μάλλον βαριεστημένα
Τότε φάνηκε..
μια κοπέλα μπήκε μέσα σπρώχνοντας ένα φωτεινό, γαλάζιο καροτσάκι που μέσα έλαμπε στρογγυλοκαθισμένο ένα κοριτσάκι- αγγελάκι
Μικροκαμωμένο, κατάξανθο μωράκι με τσαχπίνικα, πράσινα μάτια, ροζ χειλάκια και ναζιάρικο χαμόγελο με δυο απίστευτα λακκάκια στα μάγουλα
Σα να ελάφρυνε η ατμόσφαιρα μου φάνηκε, σα να χρωματίστηκε η αίθουσα
Η κοπέλα πήγε κατευθείαν στο ταμείο να εξυπηρετηθεί και πάρκαρε το καροτσάκι με το αγγελάκι δίπλα της, να μας κοιτά, να μας χαζεύει
Η γκρίνια σταμάτησε, χαμόγελα έσκασαν ακόμα και από τους πιο ξινούς
Η μικρούλα μας παρατηρούσε έναν έναν και το βλέμμα της σταμάτησε σε ένα νεαρό που μαγεμένος από το νάζι της, χαμογέλασε κλείνοντάς της το μάτι
Έγειρε πίσω το μικρό, έβαλε το δάχτυλο στο στόμα ντροπαλά, σάλιο έτρεξε στα χείλια της και άρχισε να γελάει πονηρά παίζοντας μαζί του
Κάποιος άλλος της έκανε σχέδια με τα χέρια του και μια κυρία κουδούνιζε τα κλειδιά της για να της τραβήξει την προσοχή
Το μωράκι-αγγελάκι δεν έχανε τίποτα, έτρεχε το βλέμμα της δίνοντας σε όλους από ένα χαδάκι
«Πες γεια, Ιφιγένεια» είπε η μαμά της όταν έφευγαν και το μικρό χαιρέτησε αυτοκρατορικά όλους σαν να το έκανε μια ζωή
Έφυγε το μικρό, χάθηκαν τα χαμογελάκια και χωθήκαμε στα καβούκια μας
Σε δευτερόλεπτα άρχισε η γκρίνια για την καθυστέρηση και αγανάκτηση για την ταλαιπωρία
Έφυγε το φως και τυλιχτήκαμε στο γκρίζο της μιζέριας μας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
21 σχόλια:
Τα μωρακια παντα φερνουν το χαμογελο!!!
τα χαζευω καθε μερα στο μετρο και τον ηλεκτρικο οταν τυχει!!!
Ελπιζω να μην το ματιασατε το κοριτσακι!!!!
Οι όμορφες στιγμές έρχονται, στέκονται και μας αφήνουν. Κρίμα δεν είναι?
Θα σας χαλάσω μωρέ λιγό αλλά αντιπαθώ απίστευτα τα μωρά...Είναι τόσο βαρετά :-/
πρεζα, δε ματιάζονται οι άγγελοι:)
Μαρίνα, το κρίμα θα ήταν να μην έρχονταν καθόλου, ποτέ:)
demonia, μήπως είσαι μοναχοπαίδι?:))
Μέρα καλή εύχομαι
Μόλις φεύγει το μωρό αμέσως αρχίζουν οι γκρίνιες. Είναι η νέα ζωή που απλώνεται και μόλις χαθεί από τον ορίζοντα εμφανίζεται η παλιά ζωή της κατινιάς και της αγανάκτησης.
αυτά λείπουν από την ζωή μας...τα μικρά χαμόγελα των μικρών παιδιών!
Δήμο, μια ψυχούλα φτάνει για να μας μαλακώσει.. ας είναι για λίγο μόνο:)
νυχτολούλουδο, μας λείπουν.. ναι, κάπου τριγύρω είναι πάντως.. αρκεί να έχουμε το νου μας:)
Μέρα καλή σε όλους
Μαριώ,είμαι...Φαίνεται??
Το πρόβλημα είναι ότι η υπομονή μόνο για λίγο μένει.
demonia, λιγάκι μόνο:))
Δήμο, ότι μπορεί ο καθένας κάνει:)
καλημέρες
και γω μοναχοπαιδι ειμαι αλλά βρίσκω τα μωρα καταπληκτικα γιατί, παρόλο που κλαίνε συνέχεια, το χαμόγελό τους βγαίνει αβίαστα και σε κοιτούν πάντα στα μάτια!
Demonia, άμα σου γνωρίσω την κόρη μου νομίζω ότι θα αλλάξεις γνώμη. Δεν θα προλάβεις να πεις "βαριέμαι". Θα έχεις εξαντληθεί πριν καν το σκεφτείς :))
Μαριώ, εμένα μου κάνει εντύπωση που δεν μπόρεσε ο κόσμος να κρατήσει έστω και για 5 λεπτά ακόμα αυτό που ένιωσε. Στη στιγμή ξανάγινε αυτό που είναι...μίζερος.
Τα μωρά τα βρίσκω καταπληκτικά, αρκεί να είναι άλλων, να εξηγούμαστε. Η φωτό σου πάντως εκπληκτική (μάλλον με τα λουλούδια τα πάω καλύτερα).
leila, είναι καταπληκτικά όντως και τα μάτια τους λένε πάντα την αλήθεια:)
Δέσποινα, σε δευτερόλεπτα, αμέσως μόλις χάθηκε το φως ξεκίνησαν... τι να πεις?
r2-d2, ευχαριστώ:)
έχουν μια απίστευτη θετική ενέργεια τα άτιμα!
Σου έχω κάνει πρόσκληση για συμμετοχή σε παιχνίδι
Ετσι είναι τα μωράκια Μαριώ μου ..
Πηγή ζωής και αγάπης ..Στα μικρά χαριτωμένα τους χεράκια κρατάνε τον κόσμο ..
Καλημέρα ..
Σε παρασύρουν θες δε θες, φτερό:)
Μαρίνα, ευχαριστώ πολύ:)
όνειρα, τον κρατάνε αλλά σύντομα τα μικρά χαριτωμένα χεράκια γίνονται χερούκλες και τότε είναι ακόμα καλύτερα:)
τα μωρα ειναι καταλυτης..ειναι το χαμογελο,ειναι η ιδια η ζωη..την καλησπερα μου..!!
Λατρεύω τα μωρά. Πόσο θα 'θελα να κρατάει περισσότερο αυτή η ηλικία!
φεγγαροαγκαλιασμένη, ονειρομαγειρέματα, να στε καλά:)
Μέρα καλή να έχουμε όλοι
Δημοσίευση σχολίου