Θα με αγαπάτε αν σας λέω όσα θέλετε να ακούσετε?
Θα με κάνετε παρέα αν σας παρουσιαστώ όπως με φαντάζεστε?
Θα είστε ήσυχοι πως είμαι καλά στα μυαλά μου αν σας περιγράψω σαν ζωή μου αυτό που ονειρεύεστε κρυφά για δικιά σας?
Αν με σπρώξω, τσαλακωθώ και μπω όπως όπως σε όσα είστε σίγουροι πως χωράω, θα με δεχτείτε πάλι κοντά σας?
Θα σταματήσετε να με φοβάστε αν ταιριάξω πολλές γαργαλιστικές λεπτομέρειες στην ψεύτικη πραγματικότητα που σας σερβίρω?
Κι εγώ? Θέλω να σας εξαπατήσω τόσο?
Θα έχει νόημα η αγάπη σας αν ξέρω ότι την έχω κατασκευάσει εξ αρχής?
Μήπως ό,τι κι αν κάνω θα συνεχίσετε να κουνάτε το κεφάλι κάθε φορά που φεύγω?
17 σχόλια:
μας κάνεις έτσι όπως είσαι
αλλά, η αγάπη είναι σχετική
φιλαράκια ηλεκτρονικά είμαστε
πάρτο όπως έχει και μη το ψάχνεις
Μιλούσα στους άλλους φίλους, Στέφανε, τους αληθινούς, αυτούς που κοιτάζω όταν μιλάμε
Όπως είναι η αγάπη σχετική, έτσι είναι και η φιλία:)
Δεν είναι για πολύ ψάξιμο πάντως, συμφωνώ
δεν σε έχω φανταστεί καθόλου...
αλλά νομίζω ό,τι μιλάς για όλους, για τον κάθε ένα από εμάς, έτσι όπως θα μας ήθελαν οι άλλοι για να μας αγαπάν και να μας δεχτούν και όχι όπως είμαστε.
Μα αν πρέπει ν' αλλάξουμε για τους άλλους, τότε θα χαθούμε εμείς. ;)
Νυχτολούλουδο, μιλάω γι αυτό ακριβώς
Για το πόσο μπορούμε να μπούμε στα καλούπια που μας έχουν έτοιμα
Για το πόσο τελικά πρέπει να φαινόμαστε για να μην προκαλούμε
Για το πόση ανάγκη έχει ο καθένας μας να νιώθει αποδεκτός, αγαπητός και πού μπορεί αυτό να οδηγήσει
Και εμείς δε θέλουμε να χαθούμε, confused, οπότε.. δεν αλλάζουμε τίποτε για κανέναν..
Πολύ καλό για να είναι αληθινό, ε?:)
Καλημέρες πολλές σε όλους:)
ο αγώνας για να γίνουμε κυρίως από την οικογένεια αποδεκτοί-πολλές φορές μόνο για λίγα ψίχουλα αγάπης, για έναν καλό λόγο, μια αγκαλιά- μπορεί να κρατήσει μία ζωή ολόκληρη και μπορεί ψυχικά να σε φθείρει...και ό,τι και να κάνουμε, εάν δεν συμφωνεί με τα δικά τους τα πιστεύω, τις δικές τους ψευτοηθικές, τις δικές τους εικόνες, την δική τους πραγματικότητα ή φαντασία, σε ξεγράφουν....
εάν τους κολακεύεις με ψευτιές, γαλιφιές και παίζεις θέατρο στα μάτια τους-είναι και τόσο ηλίθιοι που δεν το παίρνουν καν χαμπάρι-σε ανεβάζουν στην θέση του θεού....
νομίζω-εάν κρίνω από τον εαυτόν μου και με τις αποφάσεις που πήρα- δεν μπορούν να σε κρατήσουν για πολύ καιρό μέσα στα καλούπια τους(εκτός και σου αρέσει ο ρόλος του θύματος, σου αρέσει να μυξοκλαίς)...καλύτερα να κόψεις κάθε δεσμούς και επαφές,(ακόμα και με αδέρφια ή γονείς) παρά η συνέχεια μίας τέτοιας ζωής που δεν την κατέχεις εσύ,που δεν θα είναι η δική σου, αλλά των ΑΛΛΩΝ...
Aν κάνεις κάτι απ' όλα αυτά θα πει πως έχεις ανάγκη την Αγάπη. Δεν θα έχεις ενοχές, θα ξέρεις τι δίνεις και τι παίρνεις. Οι άλλοι δεν θα ξέρουν ΤΙΠΟΤΑ.
(και, δυστυχώς, το έχω ψάξει πολύ)
Θα ήθελα πολύ να γινόταν να νιώσω θύμα.. και να μυξοκλαίω θα μου άρεσε... δεν έχεις δει όλες όσες δηλώνουν ευαίσθητες και αδύναμες ότι τα έχουν όλα στο πιάτο?
Δεν γίνονται αυτά όμως, νυχτολούλουδο, όχι σε τούτη τη ζωή.
Ένα παραπονάκι έβγαλα και αυτό είναι πόσο δυσκολεύονται οι φίλοι μου να με δεχτούν έτσι όπως είμαι.. ή έτσι όπως γίνομαι:)
ραφ, είναι απάτη αυτό όμως.. κι ας το ξέρω μόνο εγώ.. θέλω τέτοια αγάπη-απάτη?
εσύ την θέλεις?
δεν έχω ιδέα:)
Σταματάω στο σημείο από το τελευταίο σου σχόλιο.
"να με δεχτούν έτσι όπως είμαι.. ή έτσι όπως γίνομαι"
Δεν λέω ...δύσκολη διεργασία.
Μα πολυυυυύ μ'αρέσει!
Ξεκαθαρίζεις...με ποιούς θα πάς και ποιούς θ'αφήσεις!!
δοκιμασε..αλλωστε πως θα διαπιστωσεις ποιοι ειναι οι πραγματικοι σου φιλοι(μεγαλη ιστορια)!!
Χμμμ...Η αγάπη είναι ένα πολύ περίεργο συναίσθημα.Ένα κράμα του τι βλέπουμε και του τι νομίζουμε ότι βλέπουμε ή θέλουμε να βλέπουμε...Είναι δύσκολο πάντως αν το δεις σαν επιδίωξη...νομίζω...
Αν όμως μπείς σε καλούπια για να σε αγαπούν, για να είσαι αποδεκτή, τότε δεν θα είσαι εσύ.
Είναι τόσο σημαντικό για σένα ν'αποδέχεται ο κόσμος αυτό που του σερβίρεις και όχι το γνήσιο?
Ισως να είναι μία προστασία.
Θέλεις όμως να μην είσαι εσύ?
Σε αγαπάμε ό,τι και να κάνεις. Και όποιος δε αγαπάει για αυτό πυο είσαι, να πάει να γμθ. Δεν είναι δυνατόν να αλλάζουμε τη συμπεριφορά μας, ψεύτικα, απλά ακι μόνο για να γίνουμε αρεστοί.
Σε αγαπάμε ό,τι και να κάνεις. Και όποιος δε αγαπάει για αυτό πυο είσαι, να πάει να γμθ. Δεν είναι δυνατόν να αλλάζουμε τη συμπεριφορά μας, ψεύτικα, απλά και μόνο για να γίνουμε αρεστοί.
Νομίζω, aqua, ότι είμαι ακριβώς σε αυτό το σημείο.. του ξεδιαλέγματος..
καλά είναι αν γίνεται ψύχραιμα:)
Φεγγαραγκαλιές, δεν έχω και πολλά κουράγια για δοκιμές.. όπως να ναι ας έρθουν.
Όλοι βρίσκουμε το δρόμο μας κάποια στιγμή:)
demonia, αγάπη σημαίνει σε δέχομαι όπως είσαι, ότι κι αν κάνεις, ότι και να γίνει..
Αυτό ξέρω εγώ για αγάπη.. μόνο που όσο μεγαλώνουμε χαλαρώνουν ακόμα και όσα έχουμε για σίγουρα :)
Μαρίνα, όχι, θέλω να είμαι εγώ
Κοστίζει αυτό :)
Δήμο, είπες αυτό που όλοι μας θέλουμε να ακούσουμε:)
Ξέρεις όμως ότι λίγο πολύ στη πορεία αλλάζουμε, κρύβουμε, μεγεθύνουμε κάποια για χάρη άλλων ή για χάρη μας
Μέρα καλή να έχουμε όλοι:)
Με ανατρίχιασε αυτό που μόλις διάβασα. Κι είχα καιρό ν ανατριχιάσω, πίστεψέ με.
Δημοσίευση σχολίου