Είδα έναν εφιάλτη χτες....έναν τρομερό, απαίσιο εφιάλτη
ξύπνησα ιδρωμένος και πολύ αγχωμένος…
Είπε λέει η δασκάλα ότι πρέπει να είμαστε στο σχολείο στις 5 το πρωί κι εγώ σκεφτόμουν πόσο δυσκολεύομαι να ξυπνήσω την κανονική ώρα... πώς θα τα καταφέρω τόσο πρωί?
Είχα αγωνία να μη με πάρει ο ύπνος και προσπαθούσα να μείνω ξύπνιος.. αλλά με πήρε…
και ξύπνησα στις 6 τρομαγμένος κι εσύ μου είπες ότι τώρα δεν προλαβαίνω να πάω σχολείο..
Ένιωσα τόσο άσχημα και βαριόμουν.. συνέχεια σκεφτόμουν τι θα έκαναν οι φίλοι μου..
Και μετά γίνεται χειρότερο γιατί το απόγευμα λέει είδα τον Μιχάλη και μου είπε ότι είμαι χαζός που δεν πήγα…
Η δασκάλα μας είχε ετοιμάσει έκπληξη… μια εκδρομή στη θάλασσα… και πήγαν όλοι.. εκτός από εμένα..
Τρομερός εφιάλτης.. ο χειρότερος που έχω δει.. χειρότερος κι από τα μαύρα πουλιά με κεφάλια κοριτσιών…
Παναγιώτης, 9
7 σχόλια:
Παναγιωτάκη, μακάρι να είχαμε κι εμείς τέτοιους εφιάλτες :)
''χειρότερος κι από τα μαύρα πουλιά με κεφάλια κοριτσιών…''
σαν τις σειρήνες του Οδυσσέα!
μου θύμησε τους δικούς μου σχολικούς εφιάλτες...μήπως δεν με ξυπνήσει η μάνα μου και χάσω την εκδρομή.
Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ, Αντώνιε:)
nyctolouloudo, παιδιά και οι αγωνίες τους:)
Το καημενούλι...παιδάκια μωρε...
Αυτά είναι εφιάλτες...;-))
Αχ, μακάρι να είχαμε κι εμείς ακόμη τέτοιους εφιάλτες :))
Κάποτε ίσως του δείξω τι ονειρεύοταν στα 9 του χρόνια.. έτσι γιατί είναι καλό να θυμόμαστε:)
Καλησπέρες σε όλους:)
Δημοσίευση σχολίου