20070524
να προσέχεις
Με βλέπεις πόσο ήρεμη είμαι?
Χαμογελάω πίνοντας το ποτάκι μου, καπνίζω ανέμελα ακούγοντάς σε να μιλάς για αυτά που δεν με ενδιαφέρουν καθόλου
Μπορώ να μείνω έτσι για όση ώρα θέλεις
Μπορώ ακόμα να συμμετέχω στην αδιάφορη κουβέντα και ίσως να την κάνω πικάντικη ή τουλάχιστον λιγάκι πιο δυνατή… σαν ψίθυρος μοιάζει στ αυτιά μου ως τώρα
Μπορώ να ακούσω τα πάντα, για σένα, για τους πλούσιους, τέλειους φίλους σου, για τις γυναίκες που μπαινοβγαίνουν στη ζωή σου, για τη δουλειά σου που είναι το άλφα και το ωμέγα σου
Μπορώ να σε καθησυχάσω, να σε ηρεμήσω, να σου πω αστεία να γελάσεις αφήνοντας στην άκρη ό,τι δικό μου με βασανίζει
Μπορώ να ακούσω όσα έχεις να μου πεις, όλα.. ακόμα και τα πιο παράξενα, αυτά που δε θα πρεπε να μου λες
Να διασκεδάσω τους φόβους σου, να αγκαλιάσω την κούρασή σου, να ψάξω για τις λύσεις σου
Με βλέπεις πόσο ήρεμη είμαι?
Μπορώ να γίνω σκύλα κακιά, τέρας με μακριά νύχια να ορμήξω να σε κατασπαράξω να μη μείνει από σένα τίποτα
Μπορώ να στάξω δηλητήριο μέσα σου, πάνω σου, δίπλα σου και να καταπιώ τις τύψεις μου σα νεράκι
Μπορώ να σε ηρεμήσω, να σε κάνω να νιώσεις ασφαλής και να πέσω πάνω σου με όλη μου τη δύναμη για να μην προλάβεις να αντιδράσεις
Μπορώ να αφήσω τα κύματα που λυσσομανάνε λίγο πιο κάτω από το δέρμα μου να σε πνίξουν, να μην υπάρχεις πια, να τελειώσεις
Είμαι γυναίκα , ξέρεις… θα πρεπε να το ξέρεις..
Και γυναίκα και μαμά
Μαμά και γυναίκα
Πρώτα αυτό, όλα γι αυτό
Να προσέχεις
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Γυναίκα Vamp!
Όλα τα μπορεί...
Έτσι...το φόβο μας να έχουν και λίγο....
Λοιπόν,πώς το βλέπεις...;Να τ`αφήναμε πού και πού αυτά τα κύματα...;
Αυτή η γαλήνη πριν την τρικυμία.
Σαν την θάλασσα.
Θηλυκό κι αυτή.
Οι σωστές αποφάσεις, πάντα παίρνονται με ψυχρό αίμα.
.....και καμμμιά φορά εξαιτίας της μαμάς..θυμώνουν και τιμωρούν τη γυναίκα....
Όλα, Αντώνιε.. αρκεί να υπάρχει κίνητρο:)
ονειρομαγειρέματα, τον έχουν.. όσοι είναι έξυπνοι, τον έχουν
demonia, αν υπάρχουν τότε θα βγουν όταν πρέπει
aqua, έτσι ακριβώς το ένιωσα:)
n.ago, συμφωνώ απόλυτα
ναταλία,κανείς δεν μπορεί να με τιμωρήσει πλέον... ούτε σαν μαμά ούτε σαν γυναίκα:)
Μέρα καλή σε όλους
ευχαριστώ:)
Πολύ ωραίο κείμενο (αν και μας έχεις συνηθίσει σε τέτοια ωραία). Να προσέχει για να μην ξαναπάθει τα ίδια. Και όλοι μας αντέχουμε. Πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο.
Ευχαριστώ, Δήμο:)
Δημοσίευση σχολίου