Δεν δείχνει να τους λείπει, τίποτε δεν δείχνει ότι νοιώθουν την απουσία του.
Μετράω τις μέρες που έχει να επικοινωνήσει μαζί τους και με πιάνει το στομάχι μου όταν είναι πάνω από τρεις..
Τους παρακολουθώ μήπως δω κάποιο σημαδάκι.. αν μελαγχολούν κάπου κάπου, αν σκέφτονται, αν απογοητεύονται…μήπως νοιώθουν παραμελημένοι… τίποτε.
Δεν βλέπω τίποτα.
Κάνουν όσα έχουν να κάνουν, γελάνε, μαλώνουν, ο καθένας στο κόσμο του και οι δυο μαζί στο δικό μας.
-Να ρωτήσουμε και τον πατέρα, λέω στον μεγάλο γιο όταν ζητάει κάτι που έχω αμφιβολίες και χρειάζομαι χρόνο να σκεφτώ.
-Πού να τον βρούμε τώρα? Και άντε να του δώσω να καταλάβει… απαντά εκείνος.
Έτσι γίνεται τελικά…
-Θα φτιάξω ένα διαστημόπλοιο και θα πάω στον Δία, λέει ο μικρός
-Κι εγώ? Ο αδερφός σου? Ο μπαμπάς?, ρωτάω. Μόνοι μας θα μείνουμε?
-Εσάς θα σας πάρω μαζί μου και θα έχουμε γυρίσει ως το σαββατοκύριακο που θα δω τον μπαμπά… κι αν δεν προλάβουμε δεν πειράζει… θα τον δω το επόμενο..
Έτσι γίνεται τελικά..
Δεν δείχνει να τους λείπει… και δεν μπορώ να κρατήσω τη σκέψη μου..
Έτσι γίνεται τελικά?
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Έτσι γίνεται ή απλά είναι ένας εγγενής μηχανισμός αυτοάμυνας;
Ναι, αλλά αποφάσισε πως το ταξίδι θα είναι αλέ-ρετούρ on time για σαββατοκύριακο. Άρα ξέρει τι γίνεται τα σαββατοκύριακα...
Δεν ξέρω ούτε κι εγώ, λαμιώτη..
Ο χρόνος θα δείξει.. φαντάζομαι.
ξέρει ναι φτερό και δείχνει να είναι ευχαριστημένος..
καλή μέρα εύχομαι:)
Συμφωνώ με τον lamioti. Απωθούν από τη σκέψη τους ότι τους ενοχλεί. Καλό κουράγιο σε σένα και καλή χρονιά :)
Υπομονή και ο καιρός θα δείξει .
Καλή σου χρονιά γλυκειά μου . :)))
Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ...
Από την άλλη πόσες παρουσίες χωρίς ουσία ζούμε όλοι μας κάθε μέρα και πόσες απουσίες μας πονάνε;!
Δύσκολα πράγματα αλλά θα βρουν την ισορροπία τους. Καλή δύναμη mario!
Ίσως επειδή νιώθουν παραμελημένοι αναζητούν διέξοδο αλλού; Το σκέφτηκες αυτό; Μήπως η απάντηση σχετικά με τον μπαμπά ("κι αν δεν προλάβουμε δεν πειράζει… θα τον δω το επόμενο") δηλώνει όλη την ουσία; Εσένα θέλει να σε δει και να σε πάρει, εκείνον όμως;
Αλλά δεν μας είπες πολλά για να έχουμε πληρέστερη εικόνα.
σεξ και πυρ, τα παιδιά δέχονται τις νέες πραγματικότητες πολύ πιο εύκολα από εμάς τους μεγάλους.. ευχαριστώ:)
ελληνίδα, ό,τι θέλει η καρδούλα σου να το έχεις:)
sigmund, αυτός που δεν άντεξε την παρουσία αντέχει μια χαρά την απουσία και κανείς γονιός δυστυχισμένος δεν μεγάλωσε ευτυχισμένα παιδιά... όλα είναι μια αλυσίδα.
να είσαι καλά:)
Δήμο η αλήθεια είναι πιο απλή νομίζω...
Ο μπαμπάς είτε ζει στο ίδιο σπίτι είτε σε άλλο, λείπει... γενικώς:)
καλησπέρα σε όλους
Καλη χρονια και καλα κουραγια! Υγεια να 'χεις!
καλη χρονια ....αντε να δουμε τι θα μας φερει το 2007.....μαλλον 2007 καινουργιους bloggers χεχχε!!!!
Πρώτη φορά έρχομαι εδώ. Καλή χρονιά
Τα παιδιά έχουν τον μηχανισμό της προσαρμογής. Επίσης αντικαθιστούν την εγκατάλειψη με δικά τους άλλα θέματα.
Οταν όμως και αν ο μπαμπάς τους θελήσει κάποτε να τα ξαναφέρει κοντά του, θα χρειασθεί να τα ξανα-κατακτήσει. Αν μπορέσει. Γιατί έχουν και πολύ καλή μνήμη, μνήμη πόνου και εκδίκησης.
n. ago να ΄σαι καλά κι εσύ.
issallos, να σου φέρει ό,τι επιθυμείς:))
θεία λένα αυτά είναι που θα ήθελα να αποφύγουμε.. τον πόνο και την εκδίκηση.
Θα είναι καλά για όλους να γλυτώσουμε τέτοιες καταστάσεις.
Να είσαι καλά, ευχαριστώ:)
Δημοσίευση σχολίου