Η καθημερινότητα είναι μία ρουτίνα που μας σκοτώνει. Κουράζει και δεν επιτρέπει να δούμε την αλήθεια της δυστυχίας η οποία κλειδώνει την αισθητική μας, την αντίληψή μας, τη νόησή μας. Αλλά είναι σαν άλλος Δον Κιχώτης παλεύεις κι εσύ να σκοτώσεις τον ανεμόμυλο. Το θηρίο δε θα πάρει το Δουλτσινέα σου, μα σε προκαλεί εκεί μέσα στο δάσος της μονοτονίας ζωής. Μόνη διέξοδος φαντάζει και πάλι το ίδιο σου το ενδιαφέρον, που πρέπει να ξαναζήσει, που οφείλει να αλλάξει και να μη μείνει στατικό.
8 σχόλια:
...Αλλα τελικα συνηθιζεις μαζι με τα θηρια και σου λυπουν οταν αυτα αποφασιζουν να φυγουν...
Ελπίζω να μην εύχεστε το ίδιο και για μένα:)
Και τα θηρία χρήσιμα είναι...
όχι απο νεογέννητα βρε Μαριώ, απο έμβρυα.
Είναι σαν τη βάση γι’ όλη τη ζωή. Από κει και πάνω παίζει ο καθένας με τις εκπλήξεις του :-)
πρεζα, θα είναι ψέμα αν πω ότι δεν βολεύομαι μέσα της.. βολεύομαι τόσο καλά που βαλτώνω μερικές φορές..
θεριό, για σένα εύχομαι τα καλύτερα:)
lamiotis, επικίνδυνα χρήσιμα.
Μαρίνα έτσι ακριβώς, έμβρυα.. ποτέ δεν είναι αργά όμως.
sigmund, οι εκπλήξεις είναι το αγαπημένο μου αλλά όσο πάνε και λιγοστεύουν.
καλησπέρα σε όλους:)
μη τα βάζεις με τα θηρία. Είναι φίλοι μας :)
Η καθημερινότητα είναι μία ρουτίνα που μας σκοτώνει. Κουράζει και δεν επιτρέπει να δούμε την αλήθεια της δυστυχίας η οποία κλειδώνει την αισθητική μας, την αντίληψή μας, τη νόησή μας.
Αλλά είναι σαν άλλος Δον Κιχώτης παλεύεις κι εσύ να σκοτώσεις τον ανεμόμυλο. Το θηρίο δε θα πάρει το Δουλτσινέα σου, μα σε προκαλεί εκεί μέσα στο δάσος της μονοτονίας ζωής.
Μόνη διέξοδος φαντάζει και πάλι το ίδιο σου το ενδιαφέρον, που πρέπει να ξαναζήσει, που οφείλει να αλλάξει και να μη μείνει στατικό.
Δημοσίευση σχολίου