20061214

το μεγαλύτερο τίποτα του πλανήτη


Ο μικρός γιος μαθαίνει να κάνει διαίρεση.
-Το 3 στο 9 χωράει 3 φορές, ναι?
-Ναι
-Και το 4 στο 8 χωράει 2 φορές, ναι?
-Ναι
-Και το 5 στο 6 χωράει 1 φορά και περισσεύει ένα ακόμα… μάλιστα.. πολύ ενδιαφέρον
Αυτά που περισσεύουν τι τα κάνουμε?
-Τίποτα, απλά περισσεύουν…
-Τίποτα? Αν μαζεύαμε όσα περισσεύουν από όλες τις διαιρέσεις του κόσμου και κάναμε πρόσθεση θα είχαμε το μεγαλύτερο τίποτα του πλανήτη…
-Ναι, εντάξει αλλά τώρα μαθαίνουμε διαίρεση, άσε τι περισσεύει και τι όχι και τελείωνε σε παρακαλώ.
-Ναι, ναι και αν μαζεύαμε όσα «τελείωνε» μου λες κάθε μέρα και κάναμε πρόσθεση θα είχαμε το τέλος του κόσμου… θα είσαι ευχαριστημένη τότε?
Λοιπόν.. συνεχίζω.. το 2 στο 9 χωράει 4 φορές και περισσεύει ένα… ας το βάλουμε με τα υπόλοιπα να μεγαλώσει το τίποτα του πλανήτη…

Βαθιές ανάσες, μετράω ως το 10 και αν περισσέψει κάτι θα το προσθέσω κι εγώ στο μεγαλύτερο τίποτα του πλανήτη…

8 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Και να σκεφτείς ότι το τίποτα θα μεγαλώνει ες αεί. Και θα μεγαλώνει και θα μεγαλώνει και στο τέλος θα γεμίσει τα παιδιά, θα φουσκώσει το μέλλον τους, θα ζήσει το μέλλον του σε ένα τίποτα.

Το τίποτα που γεμίζει τις καρδιές μας καθημερινά και πρέπει να το διδάξουμε, για να είναι προετοιμασμένα για το τίποτα στη ζωή τους.

Ας είμαστε αισιόδοιξοι. Ίσως μικρύνουμε το τίποτα.

mario είπε...

Στόχος λοιπόν, πολίτη.. να μικρύνουμε το τίποτα της ζωής.
Μέρα καλή να έχεις:)

Epsilon είπε...

Πάλι καλά που το παιδί θέλει να προσθέτει τα υπόλοιπα! Για φαντάσου να προτιμούσε να τα αφαιρεί? ευοίωνο ποστ, καλημέρα!

snikolas είπε...

Εμένα πάντως μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεται.

ZissisPap είπε...

Σου το έχω ξαναπεί αλλά να τον χαίρεσαι!
Είναι απίθανος :-)

Ανώνυμος είπε...

Εγώ το λέω αλλά δεν με ακούει κανείς. Τα παιδιά σε αντίθεση με τους μεγάλους λένε τα πιο σοφά πράγματα.
Από εκεί και πέρα κάτσε εσύ μετά να το παίξεις έξυπνος με τα διπλώματα σου και τις ακαδημαϊκές σου μπουρμπουλήθρες να κάνουν βόλτες σε συναντήσεις και δεξιώσεις. :)

mario είπε...

epsilon μάλλον βαρεμάρα το λένε.. να με παρασύρει σε κουβέντα, να αφήσει το γράψιμο:))

snikolas, διασκεδάζω αφάνταστα όποτε έχει τέτοιες ανησυχίες. Είναι μαγικό να παρακολουθεί κανείς το μυαλό ενός 9χρονου:))

sigmund, ευχαριστώ κι εσύ τα δικά σου.

αβατον, πιο σοφός από ένα παιδί δεν γίνεται.
είναι σοφά και σκληρά τα άτιμα.

καλημέρα ως πέρα:))

Xνούδι είπε...

χαμογέλασα τόσο πολύ Μαριώ...
Κι εμείς εκεί είμαστε. Στην διαίρεση. Βοήθειά μας :)