Είναι κάποιες φορές που οι αντοχές λιγοστεύουν, τα γόνατα λιγίζουν και όλες οι προσπάθειες να θυμηθώ τους λόγους πάνε στο κενό.
Τίποτε δεν λειτουργεί στο μυαλό, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα που λειτουργούν με γοργούς ρυθμούς.
-"Έλα ΄σπίτι μου, πες ότι πας σε έναν φίλο σου, έλα"
Η επανάληψη αυτής της τρελής λέξης "έλα", μου τρύπησε τα αυτιά, την ψυχή...
"έλα"
Εκείνο το βράδυ η λέξη αυτή με αρρώστησε.
Δεν πήγα αλλά έμεινε ανοιχτή η πρόσκληση και κάθε που ανασαίνω τον ακούω να με καλεί
9 σχόλια:
αυτές οι μικρές λεξούλες που μπορούν από μόνες τους να γίνονται μαχαίρια και χάδια. σχεδόν κατά βούληση
αυτό το κατά βούληση είναι το πρόβλημα μου.
μου θυμίζουν τα λόγια σου την αναβολή επίσκεψης στο γιατρό. Αναβάλλω γιατί δεν θέλω να πονέσω, με τρώει όμως το σαράκι του τι θα γινόταν αν πήγαινα.
Αν πάω ίσως να πονέσω, ίσως όχι.
Αλλά δεν θα το μάθω ποτέ
κάθε φορά Μαρίνα το ίδιο κάνεις.
βλέπεις το φως ή τουλάχιστον φωνάζεις ότι υπάρχει.
Ελα ομως που το ειδικο βαρος της λεξης ειναι ..αλλιωτικο;;;
Το "ελα" κατ' εμε παντα ειναι μια προκληση.Ρισκαρεις για να κερδισεις ή να χασεις ή και ν' αδιαφορησεις!
όλα είναι ρίσκο, και όλα έχουν τις συνέπειές τους. πόσα αντέχει ο καθένας είναι το θέμα.
γλίφουμε εκεί που έχουμε φτύσει?
Λες: "..γλίφουμε εκεί που έχουμε φτύσει?"
Αν η αξιοπρεπεια ειναι μεσα στις αρχες μας και στην προσωπικη μας ιδεολογια δεν το κανουμε! :-)
άρα αερικό, το ρίσκο δεν είναι πάντα η σωστή επιλογή.
η αξιοπρέπειά μας εμποδίζει :))
Πολλα και διαφορετικα για τον καθεναν μας ειναι αυτα που μας εμποδιζουν να ρισκαρουμε.. (γι' αυτο ειπα αν το ταδε στοιχειο ειναι μεσα στις αρχες ή στην ιδεολογια μας τοτε δεν το κανουμε) το θεμα εινα αν θα κανουμε την "υπερβαση"..;-)
Δημοσίευση σχολίου