Δεν είναι ψέμμα ακριβώς..
Ούτε εντελώς αλήθεια όμως..
Δεν μπορεί κανείς να πει.. "λες ψέμματα"..
Αλλά ούτε να δει την στρογγυλή αλήθεια που δεν μπάζει τίποτα και ποτέ μπορεί..
Δε λέω ψέμματα δε σημαίνει πως λεω την αλήθεια και όταν κατεβαίνει το βλέμμα χαμηλά και οι λέξεις κάνουν χώρο για το εε της αμηχανίας, μην καταλάβεις τίποτε..
Ο καθένας έχει από μία δική του πραγματικότητα που χωράει άπειρες μισές αλήθειες και άλλα τόσα μικρά, μεγάλα, περίπου ψέμματα.
5 σχόλια:
Πάντα από κάτω κρύβεται η αντικειμενική αλήθεια!:)
Όμορφα τα είπες. Κι άμα το καλοσκεφτείς, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο οι μισές μας αλήθειες είναι σωστές. Μέρα καλή
Αλήθεια-Ψέμα-Αντίληψη
Χρόνια πολλά, πάρα πολλοί άνθρωποι, μιλάνε λέγουν αντιλέγουν προσβάλλονται κουβεντιάζουν παρεξηγούν παρεξηγούνται…..
Ζήτημα αιώνιο που δεν μπαίνει σε καλούπι γιατί ποτέ δεν θα εξαντληθεί
Ας αρχίσω απ το τέλος….
Σαν απλός χειριστής του ελληνικού προφορικού λόγου και σε πολύ φτωχό επίπεδο (τόσο φτωχό που αισθάνομαι ότι με την «διεθνή νοηματική» αποδίδω καλύτερα στο να γίνομαι αντιληπτός) μπορώ να πω «υποκειμενικά» ομιλώντας ότι δεν έχω συναντήσει αυτό που λένε «αντικειμενική αλήθεια», εφόσον βέβαια υπάρχει υποκειμενική αντίληψη καθεστώτων και πεπραγμένων.
Το να πει κάποιος ότι ορισμένα απλά είναι. Οκ το δέχομαι (ο ήλιος πάντα ανατέλλει για την μέρα). Έτσι όπως υποκειμενικά το έχουμε αντιληφθεί ανατέλλει. Έτσι όπως μας ειδοποιούν κάποια αισθητήρια τα παρόμοια οποία βρίσκονται σε οργανισμούς που υποκειμενικά συνεργαζόμαστε και αντιλαμβανόμαστε, οκ ανατέλλει.
Π.χ. Βλέπω ένα χρώμα…το μπλε της φωτογραφίας. Όλοι το αναγνωρίζουμε ε?
Αλήθεια? Πως είστε σίγουροι ότι αυτό που ονομάζω εγώ μπλε έχει την ίδια χροιά, απόχρωση … χρώμα… μ’ αυτό που ονομάζει ο καθένας από εσάς… μπλε??,
Συνεχίζοντας στη μέση ……
Καμιά φορά «αλήθεια» έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι ονομάζουν αυτό που μπορεί να κατανοήσει, να αντιληφθεί, ένα μεγάλο πλήθος τους. Αν δεν είναι αυτό υποκειμενικότητα, τι είναι?
Και τελειώνοντας με την αρχή.
Να διευκρινίσω ότι δεν αναφέρομαι σε εσκεμμένη διαστρέβλωση γεγονότων.
Χωρίς να γίνω ισοπεδωτικός, όταν κάποιος καλεστεί να ονομάσει γεγονότα, κινήσεις, αισθήματα, αληθινά ή ψεύτικα…. θα βασιστεί σε υποκειμενικά ερεθίσματα. Θα καταλήξει. Αυτή η αντίληψη δεν θα είναι υποκειμενικά όσο πιο αντικειμενική γίνεται?
Άρα ?? Υπάρχει αντικειμενική αλήθεια σε υποκειμενικά σωστές ανθρώπινες σχέσεις??
Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι εννοώ??
Καλή Χρονιά με υγεία, αγάπη και ειρήνη στον κόσμο!
Καλή χρονιά!!
Δημοσίευση σχολίου