20081015

τότε μόνο



Έβρεξε
Το πιο καθαρό νερό φούσκωσε το ποτάμι
Και μόνο τότε κατάλαβε η γη πόσο διψούσε

5 σχόλια:

Kaveiros είπε...

και τί απωθημένα είχε!

mistounou είπε...

Τι δροσιά!

Ανώνυμος είπε...

Κάποιος είπε ότι είναι καθαρός, ξεκούραστος και έτοιμος για τα πάντα.

Μέχρι που γλίστρησε και έπεσε στο ποτάμι.

Γεννήθηκε ξανά, πιο καινούριος, και κάθε μέρα αφουγκράζεται όλο και περισσότερο και το απωθημένο και τη δροσιά, αλλά και το κάψιμο που φέρνει η απουσία του χειμάρρου.

Τι κουτό και επιπόλαιο που φαντάζει τώρα το χτες.

lakis είπε...

Διψούσε και και διψάει η γη. Κι όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ θα μεγαλώνει η δίψα της, καθώς θα την οδηγούμε προς την καταστροφή...

mario είπε...

Καβειρε, θα χε ενα σωρο
Ολοι μας εχουμε οταν διψαμε

--

Αρτεμη:)

--

Ανωνυμε, αυτα παθαινει οποιος δεν κοιταζει που παει
Γλιστραει, πεφτει, μαθαινει, παθαινει
Δεν ειναι το χτες κουτο, το νικαει το τωρα γι αυτο μοιαζει ετσι:)

--

Λακη, τρομερο!
Ο χειροτερος εφιαλτης ολων!

--