Το λατρεύεις απ την πρώτη ματιά
Βουτάς χωρίς σκέψη πολλή, χωρίς να σηκώσεις τα παντελόνια
Αφήνεις να σε πάει
Με τα χέρια ανοιχτά
Με ψυχή
όταν μετρούσα τι μπορώ
η Γη δε με χωρούσε
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
4 σχόλια:
Σαν ο άνθρωπος "μπορέσει",δεν τον χωρά το σύμπαν!
Όμορφα. Όμορφα στη φύση. Ελπίζω να βρέξει αρκετά για να κατέβει φέτος το ποταμι εδώ στο χωριό. Μέρα καλή
Ειναι φορες που η φυση περνει τον εγωισμο σου, τον τσαλακωνει, τον πεταει μακρυα, και σου δειχνει ποσο μικρος εισαι. Ποσο αδυναμος σε ενα μικρο σκιρτισμα της.
Σε κανει να καταλαβαινεις οτι οποιος ειναι δυνατος δεν ειναι απαραιτητο να το δειχνει κι ολας. Καποια μυστικα ειναι μονο για να φανουν στην πραξη.
Και τυχερος οποιος καταφερει να αντικρισει μερος αυτης της δυναμης σε καποιο τεντωμα της, οταν ξεμουδιαζει και ετοιμαζεται να βαλει τα πραγματα στη θεση τους.
Με λιγα λογια, και λιγοτερες πραξεις.
Σεβασμος και ειλικρινεια.
Αμοιρος ο μωρος και αδικα αβουλος στην εκρηξη
Τί βούτηξες έτσι μες στο ποτάμι;
Είναι επικίνδυνα τα ποτάμια! Δεν έχεις ακούσει το "με παράσυρε το ρέμα, μάνα μου δεν είναι ψέμα";
Το να σε παρασύρει το ποτάμι συνήθως είναι μοιραίο.
Μια φορά θυμάμαι στο Νέστο είχα κολυμπήσει με πάσα προσοχή και σε απόσταση ενός μέτρου από την όχθη δεν μπορούσα να κρατηθώ στο ίδιο μέρος! Τρομακτικό...
Δημοσίευση σχολίου