20070428
θα του πεις?
-Δε νομίζεις ότι ήρθε ώρα να πεις στον μπαμπά να γυρίσει?
Τόσος καιρός έχει περάσει και τον βλέπω μόνο Κυριακές…
Δε θέλω να ζείτε άλλο χωριστά…
θα του πεις?...
ε?..
20070420
20070419
κλειστές πόρτες
Ο μικρός γιος άρχισε εδώ και λίγο καιρό να κρύβεται…
Κλείνει καλά καλά την πόρτα του δωματίου του και πετάγεται όποτε μπω ξαφνικά
Κλειδώνει την πόρτα του μπάνιου ακόμα κι αν πρόκειται να μείνει εκεί μόνο για λίγα λεπτά
-Τι έχει πάθει ο μικρός? κλειδαμπαρώνεται σαν να φοβάται μην τον κλέψουν… απορεί ο μεγάλος γιος που προφανώς έχει ξεχάσει τα δικά του
-Μεγαλώνει.. του απαντώ
-Κι όταν μεγαλώσει κι άλλο τι θα κάνει? θα βάλει λουκέτα?
-Μπα… σε λίγο θα το ξεπεράσει
-Εσύ πώς είσαι τόσο σίγουρη? ξέρεις τι έχει?
Φυσικά και ξέρω και για άλλη μια φορά παρακολουθώ εκστασιασμένη το θαύμα
Γνωρίζει το σώμα του, το αγγίζει κι εκείνο αντιδρά
Το παιδάκι γίνεται έφηβος μέρα με τη μέρα μπροστά στα μάτια μου
Μην χάσω στιγμή είναι η μόνη μου έννοια
20070418
The Waterboys
20070412
από μακριά
Είπε το μυαλό …
κρατήσου μακριά, άφησέ τους λιγάκι μόνους.. να δεις πώς είναι, να δουν αν μπορούν
Είπε η καρδιά …
θα μου λείψουν και θα υποφέρω, μπορεί να τους λείψω και να με αναζητούν
Το στόμα είπε…
καλό ταξίδι, να περάσετε όμορφα και τα μάτια τους παρακολουθούσαν να απομακρύνονται
Όταν βρεθήκαμε τόσο μακριά που μόνο οι φωνές μας ένωναν για λίγες στιγμές, ένοιωσα την αγάπη να με κατακλύζει από παντού
Με τριγυρνούσε, με αγκάλιαζε, μου ψιθύριζε λογάκια γλυκά
Μερικές φορές μόνο αν απομακρυνθούμε ερχόμαστε κοντά
20070401
φως
Φανερά ταραγμένη καθόταν στον καναπέ
μια μικρή φιγούρα σε μια ακρούλα
κρατούσε ένα φλιτζάνι και με κοιτούσε με μάτια που δεν ήξερα τι μου έλεγαν
η φωνή της έτρεμε πιο πολύ από τα χέρια της.
Θα κάνουμε μωρό…
αυτό είπε και έβαλε τα κλάματα γελώντας.
Πλασματάκι φωτεινό θα έρθει πάλι ανάμεσά μας
Μωράκι στην οικογένεια κι εμείς σιωπηλοί να παρακολουθήσουμε το θαύμα
Ευλογία Θεού
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)