τυχαία

Μια στιγμή τυχαία στο χρόνο
σηκώνεις το βλέμμα στον ουρανό
κάτι σου λέει και τον ερωτεύεσαι βαθιά
Χαράζονται τα σχέδια που ζωγραφίζουν τα σύννεφα στα μάτια και αρχίζουν να βάφονται με χρώματα
ομορφαίνει πιο πολύ, κάτι λέει πάλι, τα χρώματά του γίνονται περισσότερα και τον ερωτεύεσαι κι άλλο, πιο βαθιά
Μια στιγμή τυχαία στο χρόνο
κάτι μυστήριο γίνεται και σου χαρίζεται ο κόσμος όλος

το κακό

Το κακό ποτέ δεν έρχεται μόνο του
Ένα κακό τραβάει ένα μικρότερο που σέρνει με δύναμη ένα άλλο λιγάκι πιο χοντρό που με μεγάλο ζόρι φέρνει δυο ή τρία παρδαλά, μικροσκοπικά αλλά πολύ άτακτα πίσω του
Κι είσαι τυχερός αν όσο συμβαίνουν αυτά πατάς σε στέρεο έδαφος, δε γλιστράς στη γλίτσα του δήθεν, του σχεδόν, του μισού που δε θα γεμίσει ποτέ
Αν όταν κοιτάζεις από πού έρχεται το επόμενο και μετράς τη δύναμη αν φτάνει να πολεμήσεις, λέξεις γλυκές μπαίνουν από παντού και σου λένε.. εδώ είμαι, άντε έλα
Αν άνθρωποι αληθινοί, με παρελθόν, παρόν και μέλλον, λουσμένοι φως δίνουν σφιχτές αγκαλιές, χαμόγελα, αστεία λόγια
Γιατί το κακό έρχεται πάντα με παρέα και θέλει αληθινή μάχη για να φύγει, να ξορκιστεί, να σβήσει

σύμπαν

παράλληλο