Φύσηξε αεράκι δροσερό, από ψηλά φερμένο κι ανατρίχιασε η ψυχή
-Να μαι με τα χέρια ανοιχτά, είπε
να με φυσά ο αέρας δυνατά.
Φύσηξε κι άλλο, πάλι, τραγουδιστά, σα να τον άκουσε ο άνεμος και είπε να παίξει.
Κρύφτηκα πίσω του να προφυλαχτώ και με βρήκε αέρας καθαρός, από το σώμα του φιλτραρισμένος
-Δε σώζεσαι από μένα, είπε σιγανά και φύσηξε κι άλλο, πάλι, πιο δυνατά.
