20061205
το παιχνίδι
Στη δουλειά μου έρχομαι καθημερινά σε επαφή με πολλούς ανθρώπους.
Για ώρες στέκομαι δίνοντας και παίρνοντας λεφτά από διάφορους ανθρώπους.
Πολλές φορές για να κάνω την ώρα να κυλήσει παίζω το παιχνίδι.
Παρατηρώ κάποιον και προσπαθώ να καταλάβω όσα περισσότερα μπορώ για αυτόν.
Φρεσκοσιδερωμένος, κολλαριστό πουκάμισο και δερμάτινο τσαντάκι… παντρεμένος, όχι χειρωνακτική δουλειά, οικογενειάρχης..
Μουτζούρες στα νύχια, χρόνιο το κακό.. μάλλον στο λιμάνι θα δουλεύει και αφού τον έχω δει να παίζει κινο με φόρμα εργασίας τότε σίγουρα είναι ικανός να φάει το βδομαδιάτικο στο τζόγο.
Λέρας ταξιτζής που όποτε μπαίνει μασουλάει είτε τυρόπιτα είτε σουβλάκι…χωρισμένος, ζει μόνος και από ότι φαίνεται δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά.
55αρης, καλοβαλμένος, ανοιχτό πουκάμισο, χρυσή αλυσίδα, να με πιάνει λιποθυμιά από τις μυρωδιές, ποτέ και για κανένα λόγο δεν αποχωρίζεται το κινητό….. ελεύθερος, φαν ρωσίδων, βουλγάρων κλπ καλλονών.
Ατελείωτοι άνθρωποι, διαφορετικοί..
Μπορεί να παίζουν κι αυτοί το ίδιο παιχνίδι με μένα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Μερικές φορές παίζω το παιχνίδι σου στο METRO…
Είναι το αγαπημένο μου!
είναι το τέλειο παιχνίδι τελικά:)))την καλημέρα μου σε όλους
Μαγικό σχεδόν...το έκανα από μικρή αυτό με τον κόσμο.Με τους φίλους των γονιών μου. Και ήτανε τόσο υπέροχες αυτές οι ιστορίες που κατασκεύαζε το παιδικό μυαλό μου, που υπερτερούσαν της πραγματικότητας των!
Έχω την εντύπωση πως το παιχνίδι σου δεν είναι και τόσο παιχνίδι σου αλλά όλων μας! :)
candy μαγικό όντως..
έτσι φαίνεται snikolas, όλοι το ίδιο παιχνίδι:)
το παιχνίδι των αισθήσεων μέσω των οπτικών παραισθήσεων :-P
παιχνίδι να γίνεται σεξ και πυρ:))
Δημοσίευση σχολίου