20061205

το παιχνίδι


Στη δουλειά μου έρχομαι καθημερινά σε επαφή με πολλούς ανθρώπους.
Για ώρες στέκομαι δίνοντας και παίρνοντας λεφτά από διάφορους ανθρώπους.
Πολλές φορές για να κάνω την ώρα να κυλήσει παίζω το παιχνίδι.
Παρατηρώ κάποιον και προσπαθώ να καταλάβω όσα περισσότερα μπορώ για αυτόν.
Φρεσκοσιδερωμένος, κολλαριστό πουκάμισο και δερμάτινο τσαντάκι… παντρεμένος, όχι χειρωνακτική δουλειά, οικογενειάρχης..
Μουτζούρες στα νύχια, χρόνιο το κακό.. μάλλον στο λιμάνι θα δουλεύει και αφού τον έχω δει να παίζει κινο με φόρμα εργασίας τότε σίγουρα είναι ικανός να φάει το βδομαδιάτικο στο τζόγο.
Λέρας ταξιτζής που όποτε μπαίνει μασουλάει είτε τυρόπιτα είτε σουβλάκι…χωρισμένος, ζει μόνος και από ότι φαίνεται δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά.
55αρης, καλοβαλμένος, ανοιχτό πουκάμισο, χρυσή αλυσίδα, να με πιάνει λιποθυμιά από τις μυρωδιές, ποτέ και για κανένα λόγο δεν αποχωρίζεται το κινητό….. ελεύθερος, φαν ρωσίδων, βουλγάρων κλπ καλλονών.
Ατελείωτοι άνθρωποι, διαφορετικοί..
Μπορεί να παίζουν κι αυτοί το ίδιο παιχνίδι με μένα.

8 σχόλια:

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Μερικές φορές παίζω το παιχνίδι σου στο METRO…

ZissisPap είπε...

Είναι το αγαπημένο μου!

mario είπε...

είναι το τέλειο παιχνίδι τελικά:)))την καλημέρα μου σε όλους

candyblue είπε...

Μαγικό σχεδόν...το έκανα από μικρή αυτό με τον κόσμο.Με τους φίλους των γονιών μου. Και ήτανε τόσο υπέροχες αυτές οι ιστορίες που κατασκεύαζε το παιδικό μυαλό μου, που υπερτερούσαν της πραγματικότητας των!

snikolas είπε...

Έχω την εντύπωση πως το παιχνίδι σου δεν είναι και τόσο παιχνίδι σου αλλά όλων μας! :)

mario είπε...

candy μαγικό όντως..

έτσι φαίνεται snikolas, όλοι το ίδιο παιχνίδι:)

Ανώνυμος είπε...

το παιχνίδι των αισθήσεων μέσω των οπτικών παραισθήσεων :-P

mario είπε...

παιχνίδι να γίνεται σεξ και πυρ:))