Χειρότερο από το να νοιώθουμε την μοναξιά σε όλο της το μεγαλείο είναι να έχουμε κάποιον πλάι μας και να τον κάνουμε να νοιώθει ότι δεν είναι ούτε στο τόσο σημαντικός στη ζωή μας.
Το τέρας μέσα μου μπορεί να το κάνει αυτό... μπορεί να βρει και τις δικαιολογίες..
Όταν θα κοιταχτεί στον καθρέφτη δεν θα υπάρχει λόγος αιτία και αφορμή.. μόνο το τέρας μέσα μου.
Έρχεται η ώρα που κοιτάμε βαθιά. Βλέπουμε την αλήθεια μας από άλλη μεριά και δεν είναι τόσο αλήθεια όσο νομίζαμε.
Έρχεται η ώρα που είμαστε αρκετά σοφοί για να δεχτούμε το παρελθόν, να το ρουφήξουμε, να το καταπιούμε.
Έρχεται η ώρα που το αύριο είναι χτες και μένει εκείνο το άτιμο "δεν πρόλαβα" να με τυρανάει.
Όμορφες μουσικές, μου θυμίζουν δρόμο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Καλημέρα mind, δεν είναι αυστηρότητα, είναι μια καινούρια αλήθεια.
Να είσαι καλά:)
Αυτό το "δεν πρόλαβα" με τσάκισε. Και οι απέραντες δικαιολογίες.
Πρόλαβα
απλά οι δικαιολογίες επεκράτησαν της λογικής.
Και ποτέ δεν έρχεται η λήθη αναίμακτα
εγώ πάλι Μαρίνα, κρυβόμουν για καιρό πίσω από χιλιάδες δικαιολογίες:))
να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου