20060419

βόλτες

Πάντα μου άρεσε να περπατάω μόνη στο δρόμο, μεγάλες χαλαρές βόλτες, χαμένη σε σκέψεις ή χαζεύοντας τους ανθρώπους ή και τα αυτοκίνητα μερικές φορές.
Όσο πιο αργά τόσο καλύτερα, το βράδυ οι άνθρωποι που περπατούν στο δρόμο είναι πιο άνετοι, δεν χρειάζεται να τρέξουν να προλάβουν κάτι.
Αν είναι και σε περίοδο διακοπών που ο κόσμος είναι λίγος ακόμα καλύτερα.
Δεν με ενοχλεί να είμαι μόνη και ούτε έχω φοβηθεί ποτέ.
Αυτός ο κώδικας ο άγραφος που υπάρχει ανάμεσα στους ξενύχτηδες μου αρέσει και τον έπιασα αμέσως, από τις πρώτες πρώτες φορές που βρέθηκα να περπατάω στην Πειραιώς ξημερώματα.
Μόνος είναι κανείς μέσα του, δεν έχει σημασία αν είναι με άλλους κοντά ή όχι.
Χτες το βράδυ, στην συνηθισμένη μεταμεσονύχτια βόλτα στους δρόμους της Αθήνας, εγώ….. ήμουν μόνη

4 σχόλια:

αερικο είπε...

Τρελλαινομαι για περπατημα αλλα ..φοβαμαι τη νυχτα γμτ..:-(

mario είπε...

αερικό αδειάζει το μυαλό με το περπάτημα ε?
καλημέρες πολλές και καλές γιορτές να έχεις

αερικο είπε...

Ακριβως αυτο που ειπες! Μα μιλαμε ακριβως αυτο αισθανομαι! Αδειαζει το μυαλο μου..
Καλη ανασταση στις καρδουλες ολων μας!
Και πολλα πολλα φιλακια! :-))

Ανώνυμος είπε...

Where did you find it? Interesting read Incorporate scottish company jewish incorporation america http://www.confederate-toy-soldiers.info/marvel-legend-toys.html cheap ionamin Casino saut ste. marie canada